Fotoğraflar: Kayhan Kaygusuz
Ömer Pekin’in çalışmalarını fiziksel ve dijital mecralar arasındaki etkileşimler üzerinden anlatılar kuran; mimarlığın farklı performatif biçimleri olarak ele alabiliriz. Çalışmalarının ortak zemini; mekan, gerçeklik, algı ve imaj arasında ritmler tasarlayarak atmosferlere dönüştürmeye dayanıyor. Yarattığı bu atmosferleri izleyici etkileşiminin yansımaları ile tamamlıyor.
Ömer Pekin’in 10 Mayıs - 9 Haziran 2018 tarihleri arasında Versus Art Project’te sergilenen ‘Tekinsiz. Gerçek. Tezahür’ başlıklı kişisel sergisi, lineer bir anlatı yerine, duyumsal tepkiler ve fiziksel nesne arasındaki geçişlerin ön plana çıkmasıyla önceki çalışmalarından ayrışıyor.
Galeriye girer girmez “Sergideki her şeye dokunabilirsiniz” briefini aldıktan sonra, mekanda birbiri ile konuşan bir kurgunun içinde buluyoruz kendimizi. Üç boyutlu yerleştirmeleri içeren sergide yer alan objelere dokunduğunuzda kalp atışı ritmi gibi en temel ve hayati bir bilgiyi elinizle hissediyorsunuz. Her objenin duygusu kişisel bir süzgeçten geçerek yeni bir mevcudiyeti temsil ediyor.
‘Tekinsiz. Gerçek. Tezahür’, malzemenin geleneksel algısını yeniden yorumlamayarak galeri mekanında konumlanmış objelerin birbiri ile diyalog içinde olduğu soyut bir alan oluşturuyor.
Malzeme ile şekillenen obje ve arayüz olarak derinin geçirdiği hisler, farklı kişisel gerçeklikler yaratırken, her izleyicinin çalışmayı yeniden yorumlaması doğrultusunda mekanda belirli bir hacim kaplayan bu kütleler; alsında sürekili değişim halinde olan bir sürece dönüşüyor. Katı haldeki formdan likit bir deneyime … Ömer’in daha önceki çalışmalarında gözlemlediğimiz dijital akışkanlık, bu sergide duygunun akışkanlığı ile sürekli olarak kendini yenileyen bir süreci temsil ediyor.